سایه سیاه بر باغ سبز: آیا شته سیاه مرکبات برای ما هم خطر دارد؟

شته سیاه مرکبات چیست و چگونه آن را شناسایی کنیم؟

چگونه از شر شته سیاه مرکبات در باغ خود خلاص شویم؟

در این مطلب دانستنی زیبا میخواهیم به بحث در موضوع از بین بردن شته سیاه مرکبات و آفات مرکبات بپردازیم.

بهار و تابستان فصل‌های باشکوهی از سال هستند، اما می‌توانند آفت مرکبات ناخوانده‌ای را نیز به باغ شما بیاورند – از جمله شته سیاه مرکبات.

لیام کمپ (Liam Kemp)، متخصص باغبانی در Airtasker و صاحب شرکت Kempscapes، بر اهمیت مقابله با شته‌ها در این فصول تأکید می‌کند. او می‌گوید: «در بهار و تابستان، شته‌ها بسیار شایع‌تر هستند، زیرا از شاخه‌های جدیدتر و لطیف‌تر تغذیه می‌کنند. بنابراین، این زمان مهم‌ترین دوره برای کنترل آن‌هاست، به‌ویژه که آن‌ها در هر سال چندین نسل تولید می‌کنند.»

شته سیاه مرکبات چه شکلی است؟

این حشرات کوچک شیره‌خوار معمولاً سیاه رنگ هستند اما گاهی اوقات می‌توانند قهوه‌ای تیره یا سبز نیز باشند و اندازه‌ای بین ۱ تا ۳ میلی‌متر دارند. آن‌ها دارای یک بخش دهانی تخصصی به نام «استایلت» (Stylet) هستند که با آن پوست گیاه را سوراخ کرده و شیره برگ‌ها، جوانه‌های سبز و گل‌ها را استخراج می‌کنند. برخی از شته‌ها بال دارند که این یک سازگاری با جمعیت بیش از حد یا تغییرات محیطی است و به آن‌ها امکان می‌دهد تا به گیاهان جدید مهاجرت کنند.

در واقع دو گونه اصلی شته سیاه در استرالیا بر روی مرکبات یافت می‌شوند: Toxoptera aurantii و Toxoptera citricida (که گاهی شته قهوه‌ای مرکبات نیز نامیده می‌شود).

به گفته اداره صنایع اولیه و توسعه منطقه‌ای نیو ساوت ولز (NSW DPI)، شته‌ها می‌توانند روی شاخه‌های جدید و برگ‌های جوان قابل مشاهده باشند. وجود عسلک چسبناک و رشد کپک دوده مانند (Sooty Mould) نیز می‌تواند نشان‌دهنده حضور آن‌ها بر روی درختان مرکبات باشد.

آیا شته‌های سیاه نیش می‌زنند؟

شته‌های سیاه انسان را نیش نمی‌زنند. اما شته‌های سیاه مرکبات (و سایر شته‌ها) شیره گیاهان شما را می‌مکند و همچنین می‌توانند ویروس‌ها را به آن‌ها منتقل کنند، بنابراین آن‌ها بیشتر تهدیدی برای باغ شما هستند تا پوست شما.

چرخه زندگی شته

چرخه زندگی شته‌های سیاه معمولاً شامل تخم‌گذاری یک شته ماده روی سطح گیاه است. این تخم‌ها باز شده و به پوره‌هایی (Nymphs) تبدیل می‌شوند که چندین مرحله را طی کرده و به شته‌های بالغ بالدار یا بی‌بال تبدیل می‌شوند. تولید مثل سریع غیرجنسی، به‌ویژه در بهار و تابستان، امکان افزایش سریع جمعیت شته‌ها را فراهم می‌کند.

آیا شته‌ها به درختان لیمو آسیب می‌زنند؟

چندین نوع شته وجود دارد که به درختان لیمو و سایر درختان مرکبات آسیب می‌رسانند. به گفته NSW DPI، علاوه بر شته سیاه مرکبات، این موارد شامل شته جالیز (Aphis gossypii) و شته اسپیره (Aphis spiraecola) نیز می‌شود.

چگونه از شر شته سیاه مرکبات خلاص شویم؟

لیام استفاده از اسپری مرکبات و گیاهان زینتی Yates Nature’s Way و روغن چریش (Neem Oil) را برای کنترل مؤثر شته‌های سیاه روی درختان مرکبات توصیه می‌کند. او می‌گوید: «هر دوی این‌ها ارگانیک بوده و استفاده از آن‌ها روی مرکبات آلوده به شته سیاه بی‌خطر است و نتایج نسبتاً خوبی دارند.»

چگونه یک درخت مرکبات آلوده به شته سیاه را درمان کنیم؟

با مشاهده اولین نشانه‌های شته سیاه روی درخت مرکبات خود، سریعاً اقدام کنید. بلافاصله اسپری مرکبات یا روغن چریش را اعمال کنید و این کار را هر ۵ تا ۱۴ روز یک‌بار تکرار کنید تا زمانی که آلودگی فروکش کند.

لیام بر اهمیت تقویت سلامت درخت برای استحکام بخشیدن به دفاع آن در برابر آفات تأکید می‌کند: «علف‌های هرز اطراف پایه درخت را پاک کنید و با یک کود ارگانیک غنی از پتاسیم آن را تغذیه کنید؛ زیرا هرچه درخت سالم‌تر باشد، بهتر می‌تواند با بیماری‌ها مبارزه کند.»

و برای یک راهکار طبیعی، لیام اشاره می‌کند که کفشدوزک‌ها و بال‌توری‌های سبز متحدان مشتاقی در خوردن شته‌های ساکن در باغ شما هستند. دشمنان طبیعی شته‌ها نیز برای سفارش آنلاین در دسترس هستند و به‌راحتی در ظروف پلاستیکی تحویل داده می‌شوند. این حشرات مفید را روی گیاهان خود رها کنید تا از یک روش کنترل بیولوژیک آفات بهره‌مند شوید. می‌توانید گزینه‌های مختلف را در وب‌سایت‌هایی مانند Bugs for Bugs بررسی کنید.

آیا سرکه شته‌های سیاه را می‌کشد؟

از آنجایی که شته‌ها حشرات نرم‌تنی هستند، ممکن است سرکه به آن‌ها آسیب برساند یا آن‌ها را بکشد. اما خطر آسیب بیشتر به برگ‌ها و جوانه‌های جدید با استفاده از سرکه رقیق‌نشده نیز وجود دارد.

به گفته اداره صنایع اولیه و توسعه منطقه‌ای استرالیای غربی، یک راه جایگزین و طبیعی برای از بین بردن شته‌ها، اسپری کردن برگ‌ها و جوانه‌های آلوده با یک اسپری ارگانیک سیر یا فلفل چیلی است. همچنین می‌توانید شته‌ها را به‌صورت فیزیکی حذف و له کنید یا از فشار آب استفاده نمایید.

دشمنان طبیعی شته سیاه مرکبات

چند حشره و موجود دیگر وجود دارند که شکارچیان طبیعی شته‌های سیاه هستند. این بدان معناست که اگر تعداد زیادی از این حشرات در اطراف شما وجود داشته باشد، احتمال آلودگی درختان مرکبات شما کمتر می‌شود. شکارچیان طبیعی شته‌های سیاه به شرح زیر هستند:

• زنبورهای پارازیتوئید: این زنبورها باعث می‌شوند شته‌ها به «مومیایی» تبدیل شوند که فقط نسخه‌های پوسته‌مانند از خودشان هستند.
• لارو مگس گل (Hoverfly)
• لارو بال‌توری (Lacewing)
• کفشدوزک‌ها (Ladybirds)

اگر متوجه شدید که آلودگی شته دارید، ممکن است ارزش داشته باشد که یک هفته صبر کنید تا ببینید آیا شکارچیان طبیعی مشکل را کنترل می‌کنند یا خیر، قبل از اینکه به سراغ درمان‌های دیگر بروید. برخی از شکارچیان طبیعی، مانند کفشدوزک‌ها، را می‌توان به‌صورت زنده خریداری کرد تا به عنوان «محافظ باغ» برای گیاهانی که مستعد آفات هستند، عمل کنند.

شما همچنین می‌توانید گونه‌های گیاهی خاصی را بکارید که می‌توانند شته‌ها را دفع کنند، از جمله گل همیشه‌بهار (Marigold) و گیاهان خانواده سیر (Allium). گیاهان دیگری مانند آفتابگردان می‌توانند به عنوان «گیاهان تله» برای جذب شته‌ها استفاده شوند تا آن‌ها از درختان و گیاهانی که واقعاً می‌خواهید محافظت کنید، دوری کنند.

چگونه از هجوم شته سیاه به درختان مرکبات جلوگیری کنیم؟

پیشگیری همیشه بهتر از درمان است، به‌ویژه در مورد شته‌های سیاه روی درختان مرکبات. در اینجا سه نکته برتر لیام کمپ برای جلوگیری از هجوم آورده شده است:

1. پیش از کاشت: قبل از آوردن گیاهان جدید، باغ خود را برای یافتن گیاهان مرکبات موجود که تحت تأثیر شته‌های سیاه قرار گرفته‌اند، به‌دقت بررسی کنید. هرگونه مشکل را برطرف کنید تا از محیطی پاک برای گیاهان جدید اطمینان حاصل شود.
2. کوددهی هوشمندانه: در استفاده از کودهای غنی از نیتروژن احتیاط کنید. کوددهی بیش از حد با نیتروژن می‌تواند ناخواسته شته‌ها را جذب کرده و درخت را مستعدتر کند. در شیوه‌های کوددهی تعادل را حفظ کنید تا یک باغ مرکبات سالم داشته باشید.
3. هرس استراتژیک: شاخه‌های داخلی درخت را هرس کنید زیرا شته‌ها این ناحیه را ترجیح می‌دهند. این هرس هدفمند، زیستگاه مورد علاقه شته‌ها را مختل کرده و درخت را برای آن‌ها کمتر جذاب می‌کند.

مقابله با شته سیاه مرکبات، یکی از چالش‌های رایج برای باغبانان است. این موجودات ریز اما مخرب، می‌توانند در مدت کوتاهی سلامت و باروری درختان ارزشمند شما را به خطر بیندازند. برای مدیریت جامع این آفت، باید نگاهی عمیق‌تر به چرخه زندگی، روش‌های شناسایی دقیق، راهکارهای کنترلی متنوع (شامل روش‌های ارگانیک، شیمیایی و بیولوژیک) و از همه مهم‌تر، استراتژی‌های پیشگیرانه بیندازیم.

نقش مورچه‌ها و عسلک در شناسایی آفت

شناسایی دقیق و علائم آلودگی: فراتر از دیدن خود شته

تشخیص زودهنگام آلودگی کلید کنترل موفق آن است. در حالی که دیدن خود حشرات سیاه یا قهوه‌ای روی جوانه‌ها اولین نشانه است، علائم دیگری نیز وجود دارند که باید به آن‌ها توجه کنید:

1. پیچ‌خوردگی و بدشکلی برگ‌های جوان: شته‌ها با مکیدن شیره از برگ‌های در حال رشد، باعث می‌شوند که این برگ‌ها نتوانند به‌طور طبیعی رشد کنند. در نتیجه، برگ‌ها دچار پیچ‌خوردگی، چروکیدگی و زردی می‌شوند. این آسیب به‌ویژه روی جوانه‌های انتهایی شاخه‌ها مشهود است.

2. عسلک (Honeydew) و پیامدهای آن: شته‌ها پس از تغذیه از شیره گیاهی، ماده قندی و چسبناکی به نام «عسلک» دفع می‌کنند. این ماده براق روی برگ‌ها، شاخه‌ها و حتی میوه‌های زیر کلونی شته‌ها می‌ریزد. عسلک به خودی خود آسیب مستقیمی به گیاه نمی‌زند، اما بستر مناسبی برای رشد قارچی به نام کپک دوده (Sooty Mould) فراهم می‌کند. این کپک سیاه رنگ سطح برگ را می‌پوشاند و با جلوگیری از رسیدن نور خورشید به برگ، فرآیند فتوسنتز را مختل می‌کند. در موارد شدید، درخت ضعیف شده و رشد آن متوقف می‌شود.

3. جذب مورچه‌ها: یک رابطه همزیستی جالب بین مورچه‌ها و شته‌ها وجود دارد. مورچه‌ها به عسلک شیرین تولید شده توسط شته‌ها علاقه زیادی دارند. در ازای این منبع غذایی، مورچه‌ها از شته‌ها در برابر دشمنان طبیعی مانند کفشدوزک‌ها و لارو بال‌توری‌ها محافظت می‌کنند. بنابراین، اگر مسیر رفت‌وآمد منظم مورچه‌ها را روی تنه و شاخه‌های درخت مرکبات خود مشاهده کردید، این یک زنگ خطر جدی برای بررسی دقیق‌تر جهت یافتن کلونی شته‌هاست.

4. ریزش شکوفه‌ها و کاهش تشکیل میوه: هجوم شدید شته‌ها به شکوفه‌ها و جوانه‌های گل‌دهنده، انرژی گیاه را تحلیل می‌برد و می‌تواند منجر به ریزش گسترده شکوفه‌ها شود. در نتیجه، تعداد میوه‌های تشکیل شده به شدت کاهش می‌یابد.

روش‌های قطعی برای از بین بردن شته سیاه مرکبات

روش‌های کنترل جامع شته سیاه مرکبات

یک برنامه مدیریتی موفق، ترکیبی از روش‌های مختلف است. تکیه بر یک روش واحد ممکن است در درازمدت مؤثر نباشد.

۱. کنترل فیزیکی: اولین و سریع‌ترین اقدام

• فشار آب: برای آلودگی‌های خفیف تا متوسط، استفاده از یک جریان قوی آب از شلنگ باغبانی می‌تواند بسیار مؤثر باشد. آب، شته‌ها را از روی گیاه شسته و به زمین می‌اندازد. این حشرات نرم‌تن به سختی می‌توانند خود را دوباره به درخت برسانند. این کار را صبح زود انجام دهید تا برگ‌ها تا شب خشک شوند و از بیماری‌های قارچی جلوگیری شود.
• حذف دستی: اگر تعداد کلونی‌ها کم است، می‌توانید با دستکش آن‌ها را له کنید یا شاخه‌های به شدت آلوده و کم‌اهمیت را هرس کرده و در کیسه‌ای پلاستیکی دور بیندازید.

۲. کنترل بیولوژیک: دعوت از دشمنان طبیعی شته

این روش، پایدارترین و سازگارترین راهکار با محیط زیست است.

• جذب دشمنان طبیعی: به جای خرید و رهاسازی حشرات، می‌توانید باغ خود را به یک زیستگاه جذاب برای آن‌ها تبدیل کنید. کاشت گیاهانی مانند شوید، گشنیز، بومادران، نعناع و گل مینا در اطراف درختان مرکبات، کفشدوزک‌ها، بال‌توری‌ها و زنبورهای پارازیتوئید را به باغ شما دعوت می‌کند. این حشرات مفید از شهد و گرده این گیاهان تغذیه کرده و در عین حال، جمعیت شته‌ها را کنترل می‌کنند.
• خرید و رهاسازی: همانطور که در متن اصلی ذکر شد، شرکت‌هایی وجود دارند که حشرات مفید را برای فروش عرضه می‌کنند. این روش به‌ویژه برای باغ‌های بزرگ یا گلخانه‌ها که محیط کنترل‌شده‌تری دارند، کارآمد است. هنگام رهاسازی، دستورالعمل‌ها را به دقت دنبال کنید تا بهترین نتیجه را بگیرید.

۳. درمان‌های ارگانیک و خانگی (روغن چریش، صابون و…)

• روغن چریش (Neem Oil): این روغن گیاهی یک معجزه‌گر در باغبانی ارگانیک است. روغن چریش نه تنها به‌عنوان یک حشره‌کش تماسی عمل می‌کند و باعث خفگی شته‌ها می‌شود، بلکه دارای خواص دافعه و ضدتغذیه است. همچنین با اختلال در سیستم هورمونی حشرات، از رشد و تولید مثل آن‌ها جلوگیری می‌کند. محلولی از یک یا دو قاشق چای‌خوری روغن چریش و نصف قاشق چای‌خوری صابون مایع ملایم (برای امولسیون شدن روغن) را در یک لیتر آب مخلوط کرده و روی تمام قسمت‌های گیاه، به‌ویژه زیر برگ‌ها، اسپری کنید.
• محلول صابون حشره‌کش: می‌توانید از صابون‌های حشره‌کش آماده در بازار استفاده کنید یا خودتان آن را بسازید. یک تا دو قاشق غذاخوری صابون مایع ملایم (بدون مواد سفیدکننده یا چربی‌زدا، مانند صابون کاستیل) را در ۴ لیتر آب حل کنید. این محلول غشای بیرونی نرم شته‌ها را حل کرده و باعث از بین رفتن آن‌ها می‌شود. قبل از استفاده روی کل درخت، آن را روی یک برگ کوچک آزمایش کنید تا از عدم آسیب به گیاه مطمئن شوید.
• عصاره سیر و فلفل: این اسپری‌های خانگی دافع‌های قدرتمندی هستند. چند حبه سیر و چند عدد فلفل تند را له کرده و در آب بریزید. اجازه دهید یک شب بماند، سپس آن را صاف کرده و چند قطره صابون مایع به آن اضافه کنید. این محلول را روی گیاهان اسپری کنید. بوی تند آن شته‌ها را فراری می‌دهد.

۴. کنترل شیمیایی: چه زمانی و چگونه از سم استفاده کنیم؟

اگر آلودگی بسیار شدید است و روش‌های دیگر پاسخگو نیستند، ممکن است نیاز به استفاده از سموم شیمیایی باشد.

• سموم سیستمیک: این سموم توسط ریشه یا برگ جذب شده و در شیره گیاه جریان می‌یابند. وقتی شته از شیره تغذیه می‌کند، مسموم شده و از بین می‌رود. این روش مؤثر است اما می‌تواند برای حشرات مفید و گرده‌افشان‌ها مانند زنبور عسل نیز خطرناک باشد. از این سموم باید با احتیاط فراوان و دقیقاً طبق دستورالعمل شرکت سازنده استفاده شود.
• سموم تماسی: سمومی مانند مالاتیون یا پیرتروئیدها به‌صورت تماسی عمل می‌کنند. این سموم باید مستقیماً روی شته‌ها اسپری شوند.

نکته بسیار مهم: هنگام استفاده از هرگونه سم (حتی ارگانیک)، دوره کارنس (زمان بین آخرین سم‌پاشی تا برداشت محصول) را حتماً رعایت کنید تا از باقی‌ماندن مواد سمی روی میوه‌ها جلوگیری شود.

پیشگیری هوشمندانه: چگونه جلوی هجوم شته‌ها را بگیریم؟

استراتژی‌های پیشگیری پیشرفته

پیشگیری هوشمندانه، شما را از دردسرهای درمان بی‌نیاز می‌کند.

اهمیت کوددهی متعادل و نقش نیتروژن

مدیریت کوددهی: شته‌ها عاشق نیتروژن هستند. کوددهی بیش از حد با نیتروژن باعث رشد سریع و آبدار شاخ و برگ‌های جدید می‌شود که غذای مورد علاقه شته‌هاست. به جای استفاده از کودهای با نیتروژن بالا (مانند اوره)، از کودهای متعادل یا با پتاسیم بالاتر استفاده کنید. پتاسیم دیواره سلولی گیاه را ضخیم‌تر کرده و نفوذ استایلت شته را دشوارتر می‌سازد. استفاده از کمپوست و کودهای آلی دیر رها، مواد مغذی را به‌آرامی و به‌طور متعادل در اختیار گیاه قرار می‌دهد.

کاشت گیاهان همراه و گیاهان تله

• گیاهان دافع: کاشت اسطوخودوس، پیازچه، سیر و نعناع در نزدیکی مرکبات می‌تواند به دلیل بوی قوی، شته‌ها را دور نگه دارد.
• گیاهان تله: کاشت گیاهانی که برای شته‌ها جذاب‌تر از مرکبات هستند، یک استراتژی هوشمندانه است. گل لادن (Nasturtium) و آفتابگردان آهنربای شته‌ها هستند. شته‌ها روی این گیاهان جمع می‌شوند و شما می‌توانید با حذف و از بین بردن بخش‌های آلوده این گیاهان تله، جمعیت کلی شته‌ها را در باغ خود کاهش دهید.

هرس اصولی و بهداشت باغ

• علف‌های هرز را به‌طور منظم حذف کنید. برخی علف‌های هرز می‌توانند میزبان واسط برای شته‌ها و ویروس‌های گیاهی باشند.
• اطراف پایه درخت را تمیز نگه دارید تا جریان هوا بهبود یابد و پناهگاه‌های احتمالی برای آفات از بین برود.

بازرسی منظم

• حداقل هفته‌ای یک‌بار، به‌ویژه در فصول رشد (بهار و تابستان)، درختان خود را به‌دقت بررسی کنید. به زیر برگ‌ها، نوک شاخه‌ها و اطراف جوانه‌ها توجه ویژه داشته باشید. تشخیص زودهنگام به شما اجازه می‌دهد تا با روش‌های ساده‌تر و کم‌هزینه‌تر مشکل را حل کنید.

سوالات متداول درباره شته سیاه مرکبات

آیا سرکه برای از بین بردن شته مؤثر است؟

بله، سرکه می‌تواند به عنوان یک روش خانگی برای از بین بردن شته‌ها مؤثر باشد، اما استفاده از آن نیازمند احتیاط فراوان است. اسید استیک موجود در سرکه، به خصوص سرکه سفید تقطیر شده، می‌تواند غشای محافظ و نرم بدن شته‌ها را تجزیه کرده و باعث از بین رفتن آن‌ها شود.

برای استفاده، باید محلول بسیار رقیقی از سرکه و آب تهیه کرد (معمولاً یک قسمت سرکه به سه یا چهار قسمت آب). افزودن چند قطره مایع ظرفشویی به این محلول کمک می‌کند تا بهتر به بدن چسبناک شته‌ها و سطح برگ‌ها بچسبد و اثربخشی آن را افزایش دهد. این روش به دلیل ماهیت ارگانیک و در دسترس بودن، برای افرادی که به دنبال جایگزین‌های غیرشیمیایی هستند، جذاب است.

با این حال، استفاده از سرکه خطراتی نیز به همراه دارد. سرکه یک اسید و علف‌کش غیرانتخابی است؛ یعنی همان‌طور که به شته آسیب می‌زند، می‌تواند به بافت‌های حساس گیاه، به‌ویژه برگ‌های جوان، جوانه‌ها و گل‌ها نیز صدمه بزند و باعث سوختگی شیمیایی، زردی یا خشک شدن آن‌ها شود. استفاده از سرکه خالص یا محلول‌های غلیظ تقریباً همیشه به گیاه آسیب جدی وارد می‌کند.

به همین دلیل، قبل از اسپری کردن کل گیاه، حتماً محلول رقیق شده را روی بخش کوچکی از آن آزمایش کنید و ۲۴ تا ۴۸ ساعت منتظر بمانید تا از عدم واکنش منفی گیاه مطمئن شوید. با توجه به این ریسک، بسیاری از باغبانان ترجیح می‌دهند از گزینه‌های امن‌تر و آزمایش‌شده‌تری مانند روغن چریش یا محلول صابون حشره‌کش استفاده کنند که تأثیر اثبات‌شده‌ای بر آفات دارند و خطر کمتری برای گیاه ایجاد می‌کنند.

آیا شته سیاه مرکبات برای انسان خطرناک است؟

شته سیاه مرکبات، با نام علمی Toxoptera aurantii، به طور مستقیم هیچ خطری برای سلامت انسان ندارد. این حشرات کوچک و یا آفات مرکبات صرفاً آفات گیاهی هستند و ساختار بدنی آن‌ها برای تغذیه از شیره گیاهان، به ویژه شاخه‌ها و برگ‌های جوان درختان مرکبات، تکامل یافته است. آن‌ها فاقد هرگونه نیش، گاز یا مکانیسم دفاعی هستند که بتواند به انسان آسیب فیزیکی برساند.

همچنین، این شته‌ها ناقل هیچ بیماری شناخته‌شده‌ای برای انسان یا حیوانات خانگی نیستند. بنابراین، لمس کردن این شته‌ها یا حتی خوردن تصادفی آن‌ها (که گاهی ممکن است روی میوه‌ها باقی بمانند) خطرناک محسوب نمی‌شود و جای نگرانی ندارد.

با این حال، تأثیرات غیرمستقیم این آفت می‌تواند مشکلاتی را ایجاد کند. شته‌ها با تغذیه از شیره گیاه، ماده‌ای چسبناک و شیرین به نام “عسلک” تولید و دفع می‌کنند. تجمع این عسلک روی برگ‌ها، میوه‌ها و حتی سطوح زیر درخت (مانند مبلمان باغ یا خودرو) می‌تواند بسیار آزاردهنده باشد. مهم‌تر از آن، این عسلک بستر مناسبی برای رشد نوعی قارچ دودی سیاه رنگ به نام “کپک دوده” فراهم می‌کند.

این کپک با پوشاندن سطح برگ‌ها، فرآیند فتوسنتز را مختل کرده و به سلامت کلی گیاه آسیب می‌زند. گرچه خود کپک دوده برای انسان سمی نیست، اما هاگ‌های آن در مقادیر زیاد می‌توانند برای افراد مبتلا به آلرژی‌های تنفسی یا آسم، محرک باشند و علائم حساسیت را تشدید کنند. در نتیجه، خطرات این شته برای انسان نه از خود حشره، بلکه از پیامدهای ثانویه حضور آن ناشی می‌شود.

جمع بندی:

شته سیاه مرکبات و یا آفت مرکبات ، با نام علمی Toxoptera aurantii، به طور مستقیم هیچ خطری برای سلامت انسان ندارد. این حشرات کوچک صرفاً آفات گیاهی هستند و ساختار بدنی آن‌ها برای تغذیه از شیره گیاهان، به ویژه شاخه‌ها و برگ‌های جوان درختان مرکبات، تکامل یافته است. آن‌ها فاقد هرگونه نیش، گاز یا مکانیسم دفاعی هستند که بتواند به انسان آسیب فیزیکی برساند.

همچنین، این شته‌ها ناقل هیچ بیماری شناخته‌شده‌ای برای انسان یا حیوانات خانگی نیستند. بنابراین، لمس کردن این شته‌ها یا حتی خوردن تصادفی آن‌ها (که گاهی ممکن است روی میوه‌ها باقی بمانند) خطرناک محسوب نمی‌شود و جای نگرانی ندارد.

با این حال، تأثیرات غیرمستقیم این آفت مرکبات می‌تواند مشکلاتی را ایجاد کند. شته‌ها با تغذیه از شیره گیاه، ماده‌ای چسبناک و شیرین به نام “عسلک” تولید و دفع می‌کنند. تجمع این عسلک روی برگ‌ها، میوه‌ها و حتی سطوح زیر درخت (مانند مبلمان باغ یا خودرو) می‌تواند بسیار آزاردهنده باشد. مهم‌تر از آن، این عسلک بستر مناسبی برای رشد نوعی قارچ دودی سیاه رنگ به نام “کپک دوده” فراهم می‌کند.

این کپک با پوشاندن سطح برگ‌ها، فرآیند فتوسنتز را مختل کرده و به سلامت کلی گیاه آسیب می‌زند. گرچه خود کپک دوده برای انسان سمی نیست، اما هاگ‌های آن در مقادیر زیاد می‌توانند برای افراد مبتلا به آلرژی‌های تنفسی یا آسم، محرک باشند و علائم حساسیت را تشدید کنند. در نتیجه، خطرات این شته برای انسان نه از خود حشره، بلکه از پیامدهای ثانویه حضور آن ناشی می‌شود.

در ادامه پیشنهاد میکنیم مطلب ” 2024 سال خودروهای خودران ، فناوری پیشرفته ای که دنیا را متحول میکند ” را هم مطالعه کنید.